به نقل از «فارس»

روایت معاون استاندار از تاریکی معابر شهر/ یاسوج شهر ارواح شده است!

تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۷۷۳۶۸

به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، کیامرث حاجی‌زاده در نشست شورای ترافیک با بیان اینکه مصوبات این جلسه با جان مردم سروکار دارد گفت: اداراتی که در اجرایی شدن مصوبات کوتاهی کنند به دستگاه‌های قانونی و نظارتی معرفی می‌شوند، لذا هر مصوبه‌ای که مانع خسارت به جان و مال مردم می‌شود لازم الاجراست.

 معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به حذف نقاط حادثه‌خیز در محورهای مواصلاتی، جاده‌های روستایی و محورهای شهری استان افزود: از اعتبارات ارزش افزوده، بند الف ماده ۳۳ و ۳۴، آلایندگی شهرهای نفتی و حوزه عمرانی اعتباراتی برای ایجاد زیرساخت‌های شهری اختصاص داده شده اما همچنان در بر روی همان پاشنه می‌چرخد و به جای اینکه اقدامات اساسی در حوزه مدیریت و کنترل هوشمند ترافیک انجام شود این پول‌ها صرف حقوق پرسنل شهرداری‌ها می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 وی با بیان اینکه ۴۰درصد این مبالغ باید صرف کنترل هوشمند ترافیک شود به وضعیت چراغ‌های راهنمایی سطح اشاره و عنوان کرد: زیبنده مرکز کهگیلویه و بویراحمد نیست چراغ‌های راهنما سوخته و از کار افتاده باشند بنابراین شهرداری یاسوج و گچساران این ماه از محل ارزش افزوده و آلایندگی نفت هر کدام ۵۰۰ میلیون تومان و شهرداری دهدشت ۳۰۰ میلیون تومان برای مدیریت هوشمند شهری و اصلاح چراغ‌های راهنمایی هزینه کنند. بقیه شهرها هم متناسب با اعتباری که از طریق دفتر شهری داده می‌شود برای این کار هزینه کنند.

 وی در ادامه سخنان خود با بیان اینکه یک سال از شهرداری خواستیم طرح جامع ساماندهی رودخانه بشار را ارائه دهد اما تاکنون خبری نشده بیان کرد:  اگر شهرداری از ارائه طرح عاجز است اعلام کند تا خود استانداری متولی سامانه رودخانه بشار شود.

 حاجی‌زاده با بیان اینکه طرح جامع ساماندهی بشار یکی از طرح‌های کلیدی در استان است بیان کرد: با توجه به در پیش بودن دور دوم سفر دولت سیزدهم به استان درخواست دادیم که طرح سریع ارائه شود تا بتوانیم اعتبار دریافت کنیم اما همچنان منتظر شهرداری هستیم.

 وی با بیان اینکه از اعتبارات سفر دوره اول دولت به استان تاکنون یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان وارد استان شده یا در حال وصول است گفت: انتظار داریم شهرداری یاسوج برای زیباسازی شهر و رنگ آمیزی جداول پایه کار بیاید و حداقل در بلوارها کاشت درخت انجام دهد.

 وی در خصوص آخرین خبرها از وضعیت پل چهارم بشار به وعده افتتاح این پروژه عمرانی اشاره و عنوان کرد: به همراه شهرداری یاسوج چندین بار در این محل حضور یافتیم و وعده افتتاح پل داده شد خبرنگاران هم انعکاس دادند اما افتتاح نشده می گویند پول نیست در حالی که پیمانکار پل چهارم بیشترین پول را دریافت کرده است.

حاجی‌زاده عنوان کرد: سال گذشته ۱۷ میلیارد تومان به پروژه پل چهارم بشار اختصاص یافت امسال هم علی‌رغم اینکه یاسوج شهر نفتی نیست از محل اعتبارات نفت ۱۰ میلیارد تومان برای پروژه در نظر گرفته شد اما ادامه مسیر پل به سمت سروک هنوز انجام نشده و شهرداری وعده دو ماه دیگر را می‌دهد که از وعده وعیدها برای افتتاح پل چهارم بشار خسته شده‌ایم.

حاجی زاده در خصوص پروژه تقاطع همسطح تنگ مهریان گفت: این پروژه توسط وزیر راه و شهرسازی دولت گذشته کلنگ‌زنی شد اما پس از مدت کوتاهی متوقف شده که طی یک سال اخیر که در این استان هستیم پروژه فعال و اعتبارات خوبی از محل سفر رئیس‌جمهور به پروژه اختصاص یافت.

 وی با اشاره به اختصاص ۱۰۰ میلیارد تومان برای اصلاح و حذف نقاط حادثه خیز عنوان کرد: متاسفانه دستگاه‌ها در ایام مناسب سال که بارندگی وجود ندارد کار انجام نمی دهند و نبود قیر و اعتبار را بهانه می‌کنند اما با آغاز بارش‌ها می گویند نمی توانیم کار انجام دهیم.

معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری کهگیلویه و بویراحمد در پایان با اشاره به لزوم استقرار ایستگاه ایست و بازرسی میمند همچنین پاسگاه محور پاتاوه دهدشت خاطرنشان کرد: کلنگ پروژه سد سقاوه هفته آینده با حضور مسئولان استانی و ملی به زمین زده می‌شود

وی با تاکید بر لزوم روشنایی معابر و ورودی‌های شهر یاسوج گفت:  این شهر گردشگر پذیر و توریستی شب‌ها در خاموشی به سر می‌برد بارها در جلسات اعلام کردیم شرکت  توزیع نیروی برق این موضوع را حل کند اما همچنان شاهد خاموشی در معابر و ورودی های شهر پایتخت طبیعت ایران هستیم و یاسوج به مانند شهر ارواح تبدیل شده است.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: خبرگزاری فارس معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری میلیارد تومان حاجی زاده پل چهارم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۷۷۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ژاپنی‌ها به نقاشی «ارواح» علاقه دارند؟

شوهر اویوا می‌خواست دوباره با همسایه ثروتمندش ازدواج کند، اما همسرش هنوز زنده بود. او ابتدا سعی کرد اویوا را مسموم کند، اما به جای اینکه او را بکشد، او را به طرز وحشتناکی زشت کرد. سپس او را به رودخانه انداخت تا غرق شود که موفقیت‌آمیز بود. اما بعداً، وقتی به آن رودخانه بازگشت، روح اویوا از آب برخاست تا او را به هرکجا که رفت تسخیر کند!

به گزارش فرادید، تصاویر خوفناکی از این داستان ارواح ژاپنی و سایر موارد مشابه آن، موضوع نمایشگاهی در موزه ملی هنر آسیایی اسمیتسونین است؛ نمایشگاهی با عنوان: «نمایش ماوراء طبیعی: ارواح و تئاتر در چاپ ژاپنی». 

قرن‌ها پیش، داستان‌های ارواح در ژاپن بسیار نقل می‌شدند. بیش از ۵۰ اثر به نمایش گذاشته‌شده از سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۹۰۰ توسط هنرمندان ژاپنی، نمایانگر قدرت ماندگار هنر چاپ چوبی و داستان‌هایی است که امروزه در ژاپن همچنان رونق دارند.

داستان اویوا، همسر وفاداری که روحش برای تسخیر شوهر قاتلش بازگشت، سال ۱۸۲۵ در نمایش کابوکی «داستان ارواح یوتسویا در توکایدو» توسط تسورویا نانبوکو روایت شد. 

کیت بروکس، از متصدیان نمایشگاه، می‌گوید: اگرچه موضوع ماوراء طبیعی مدت‌ها بخشی از فرهنگ ژاپنی بوده، دوره اِدو (۱۶۰۳-۱۸۶۸) و این تولید خاص به این ژانر اهمیت دائمی داد.

تصاویری از این نمایش ارواح و سایر نمایشنامه‌های آن زمان برای مشتریانی که خواهان داشتن یادگاری از نمایش و بازیگران خاص آن در قالب چاپ چوبی بودند، توسط هنرمندان بازتولید شد.

کابوکی که در دوره ادو ایجاد شد، به دلیل اجراهای دارای سبک و جلوه‌های ویژه پیچیده‌ای شهرت یافت که آن را به یک سرگرمی محبوب برای مخاطبان تبدیل می‌کرد. 

بروکس می‌گوید: «ترفندهای روی صحنه مانند درهای مخفی و وسایل زیاد صحنه نمایش مانند خون مصنوعی، وسایلی مانند سیم که شخصیت‌ها با کمک آن‌ها پرواز می‌کردند، همگی نشان‌دهنده حضور ارواح بودند.» 

هزاران چاپ با قیمت‌های شگفت‌آور ایجاد و در دسترس قرار گرفت. بروکس می‌گوید در دهه ۱۸۴۰، یک چاپ چوبی چندرنگ تک ورق به قیمت یک وعده نودل بود. 

چنین نمونه‌های رنگارنگ و زنده‌ای به ندرت پس از نزدیک به دو قرن باقی می‌مانند، به‌ویژه چاپ‌هایی که شامل برگه‌های کاغذی بلند می‌شدند تا جلوه‌های پیچیده صحنه را منعکس کنند. 

یکی از چاپ‌های چوبی استادانه این نمایش سال ۱۸۶۱ توسط اوتاگاوا کونیسادا ساخته شد. در این چاپ، بدن اویوا را می‌بینید که با یک قلاب ماهیگیری به سطح کشیده شده و با بالا بردن برگه، جسد دوم را می‌بینید، خدمتکاری که ناخن‌های دستش بعد از مرگ همچنان رشد می‌کنند. 

این ترفند روی صحنه گیراتر است، چون هر دو جسد توسط یک بازیگر به تصویر کشیده می‌شوند که لباسش را سریع عوض میکند. 

در دهه ۱۸۶۰، نزدیک ۴۰ سال از کاربرد ترفند صحنه می‌گذشت و در آن دهه، از مخازن واقعی آب روی صحنه استفاده میشد. بروکس می‌گوید چاپ‌ها برای بزرگداشت این ترفند ایجاد شدند. این قبیل چاپ‌ها نادر هستند، به خصوص آن‌هایی که کاملاً سالم باقی ماندند. 

ارواح قرن‌ها در تئاتر «نو» برجسته بودند و هدف آن‌ها، مخاطبان نخبه‌تر و باهوش‌تر بود. 

شاکیو، از سری «صد بدون نمایشنامه»، تسوکیوکا کوگیو، چاپ چوبی، ۱۹۲۷-۱۹۲۲ موزه ملی هنر آسیایی

فرانک فِلتِنز، از متصدیان این نمایشگاه می‌گوید: «آن مراسم شامل رقص، سرود و شخصیت‌هایی با ماسک‌های چوبی استادانه میشد. او می‌گوید: گذاشتن ماسک به این معنا بود که فرد اساساً نه تنها جوهره آن نقش را به خود می‌گیرد، بلکه در حال تبدیل شدن به آن است. این نوعی انتقال روح است که برای آن‌ها اتفاق می‌افتد.»

تسوکیکا کوگیو، هنرمند قرن نوزدهم در زمینه چاپ چوبی، نه تنها با مستند کردن شخصیت‌های ترسناک، بلکه با نشان دادن بازیگران پشت نقاب‌ها و خلق تصاویر پشت صحنه تئاتر برای نخستین بار، دست روی علاقه روزافزون به نو گذاشت. 

فلتنز می‌گوید: «این نگاه دزدکی به پشت صحنه تقریباً به نوعی توهین‌آمیز است، چون اسطوره‌شناسی نو را از بین می‌برد.» 

«داستان‌های نو شاید به اندازه کابوکی در بازتولید شبح‌ها مهیج نبوده باشند، اما در عوض فرم آن‌ها داستان‌هایی از گذشته‌های دور بود و آن داستان‌ها اغلب با مکان‌های خاص در سراسر ژاپن مرتبط هستند». 

«آن داستان‌ها از طریق ارواح مرتبط با آن مکان‌ها بیان می‌شوند و ارواح برای حافظه محلی حکم مجرای ارتباطی را دارند.» 

به راستی چرا ارواح در سنت‌های فرهنگی ژاپن دوام آورده‌اند و در دوره ادو احیا شدند؟ 

به نقل از پِرل مُسکوویتز مجموعه‌دار که همراه همسرش سیمور مسکوویتز، صدها اثر چاپی را به موزه هدیه داده، در کاتالوگ نوشته شده که شاید راهی برای نمایش جامعه‌ی در حال تغییر بوده است: «حدس من اینست که این داستان‌های شبح‌آلود اشکالی از عدالت در جامعه‌ی فئودالی بودند که در آن، اقتدار طبقه حاکم، مطلق بود». 

«در چنین سیستم طبقاتی ناعادلانه‌ای، تماشای این نوع نمایش‌ها که در آن‌ها، ارواح می‌توانستند به روشی که مردم نمی‌توانند انتقام بگیرند و عدالت را از طریق این نقشه‌های انتقام‌جویانه اجرا کنند، نوعی تخلیه روانی بود.» 

بروکس می‌گوید دانستن شمار چاپ‌های آن زمان دشوار است و مردم هنوز آن‌ها را با روش‌های سنتی می‌سازند. 

بینندگان حتماً می‌توانند این تصاویر ارواح را به تصاویر ترسناک فیلم‌های مدرن ژاپنی مانند Ringu محصول ۱۹۹۸ و بازآفرینی انگلیسی آن به نام The Ring محصول ۲۰۰۲ مرتبط کنند. 

بروکس می‌گوید: «ارواح ژاپنی چیزهایی هستند که مردم آن‌ها را فیلم‌های ترسناک ژاپنی می‌شناسند. بنابراین حتی اگر تخصصی در این موضوع نداشته باشید، همچنان می‌توانید چیزهایی ببینید که می‌شناسید و به آن‌ها علاقه دارید.»

کانال عصر ایران در تلگرام